Ο Micah και ο Leo παίζουν στο πιάνο και φτιάχνουν τις δικές τους εμπειρίες. Μια νέα φιλία που έχει μόνο στιγμές- χωρίς παρελθόν, χωρίς πεποιθήσεις, χωρίς κριτική, μόνο στο παρόν. Περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας μας μιλώντας και γυρνώντας γύρω από ανθρώπους που τους “ξέρουμε” από πριν. Βλέπουμε στην τηλεόραση ηθοποιούς, πολιτικούς, παρουσιαστές, μαντεύοντας τι θα πουν και πως θα φερθούν γιατί τους “γνωρίζουμε” από το παρελθόν.
Αναρωτιόμαστε… πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή αν σταματούσαμε να βλέπουμε το παρελθόν στους ανθρώπους, αν σταματούσαμε να τους σκανάρουμε και να τους αναγνωρίζουμε βάσει προηγούμενων εμπειριών και πεποιθήσεων.
Τι γνωρίζουμε για αυτούς εκτός από το παρελθόν? Θα μπορούσε ένας ανώτερος, ένας άλλος λόγος που παγκοσμίως φοράμε μάσκες να είναι αυτός… γιατί πρέπει να “απο-αναγνωρίσουμε”, να σταματήσουμε να βασιζόμαστε σε χαρακτηριστικά του προσώπου και να αρχίσουμε να κοιτάμε μόνο μέσα στα μάτια των ανθρώπων- ίσως έχει έρθει η στιγμή να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε όλοι ίσοι, όλοι φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό, όλοι ΈΝΑ. Χωρίς παρελθόν, σαν μια φρέσκια νέα μάσκα.
Ο Leo και ο Micah θα συνεχίσουν να παίζουν στο πιάνο, χωρίς να σκέφτονται τις προηγούμενες νότες, χωρίς να κολλάνε σε μουσικά λάθη, χωρίς να κρίνουν τον ήχο της μουσικής και χωρίς να νοιάζονται τι θα πει το κοινό.
Το Χαρούμενο, Νέο Έτος 2021 θα έρθει από νέες ιδέες, γιατί αυτό που βλέπουμε εδώ, στο τώρα θα έχει ουσία μόνο όταν και εμείς… αρχίσουμε να παίζουμε πιάνο.
Με αγάπη,
Χριστίνα & Γιώργος
